Enige tijd geleden was ik met Monne in het Pim Mulierstadion in Haarlem. Vader en zoon op de tribune. Om ons heen andere kenners met vakkundig commentaar, zoals de grote man van het bezoekende Neptunus en de bondscoach van het Nederlands team. Het was goed op de tribunes ook de familie Van Zon te zien. Het was toch een kille zaterdagmiddag maar de liefde voor de sport droop er ook bij hen vanaf. Even verderop hoorde ik ,,dag Theo’’ en herkende de stem van mevrouw Hofer, grootmoeder van de openingsslagman van Kinheim. Bij talrijke vriendelijke ontmoetingen met haar in de loop der jaren schoot me vaak te binnen: Vincent Selderbeek.
Het was en is niet erg logisch maar het verhaal bevat dan ook vele zijpaden. Om te beginnen, eens heel lang geleden was haar inmiddels overleden echtgenoot met ,,vader” Geestman voor een serie zaaltrainingen bij Rooswijk. Het was louter vakwerk van dit duo van het Amsterdamse Pirates. Geestmans zoon Ruud was prof bij Telstar in de tijd dat Fred Andre daar ook speelde. Fred was voetballer bij VVB en honkballer bij Rooswijk geweest. Het tweetal kon worden overgehaald om in de voetbalzomerstop zo’n wedstrijd of vijf honkbal te spelen. Dat scheelde een slok op een borrel. Ruud was namelijk een ijzersterke pitcher, Fred een fantastische slagman en razendsnel bij het honklopen.
Ook twee zonen van de Hofers zouden heel aardige spelers worden. De jeugd van Pirates was sowieso jarenlang beresterk. Bij een van de reizen die de aspiranten van Rooswijk naar het Franse Pineuil maakte, deelden we de busreis naar Frankrijk met zo’n team. Met in ieder geval een van die twee Hofers, een pitcher, aan boord. In het toernooi leken we kansloos tegen het toch wat hooghartige gezelschap. Dat bleek compleet anders uit te pakken. En daar hebben we het: met een weergaloze actie van Vincent Selderbeek als hoogtepunt. Hij smeet de bal als een streep uit het rechtsveld naar de thuisplaat. Honkloper uitgetikt door naar ik meen catcher Gijs de Jong. Geen score. Derde nul, einde wedstrijd, gelijkspel. Niks geveegd zoals we vreesden. ,,Eeuwige roem voor Vincent.”
Theo Reitsma
Op 1 juli 2025 bestaat honk- en softbalvereniging Rooswijk tachtig jaar. In aanloop naar dit bijzondere jubileum schrijft ons ere-lid Theo Reitsma tachtig stukjes over toen, over nu, over honkbal, over softbal, over Rooswijk. Lees alle delen op onze pagina 80over80.