De junioren speelden een mooie wedstrijd op een stralende Eerste Paasdag. Het was ongeveer het paasverhaal in een notendop: mooie start, een stukje lijden en daarna veel hoop voor de toekomst. Een soort Passion dus, maar dan zonder zingen. Het begon namelijk goed in de eerste inning. De sfeer was prima na een 4-0 stand na de eerste slagbeurt. Ook na de 2e inning was het nog allemaal hosanna door een 4-2 voorsprong. Toen begon echter de lijdensweg. Een pitcherswissel gaf Urbanus nieuwe inspiratie. Romy werd daarbij ook niet erg geholpen door haar veld, dat enkele echte fouten maakte of relatief makkelijke nullen toch net niet maakte. De ploeg van Eric en Anita deed zich daarmee te kort. En met een 11-4 achterstand werd de dug-out weer opgezocht.
Na deze tegenvaller ontstond, als ware het echt het Paasverhaal, weer nieuw geloof in betere tijden en snoepten de junioren weer wat punten bij elkaar. En werd het zelfs nog even spannend. Prima aanvalsspel en een solide verdediging achter Milan (die de honneurs weer had overgenomen op de heuvel) zorgden dat de wedstrijd uiteindelijk met 10-15 verloren werd van de ploeg uit Hoorn, maar dat was zeker niet nodig geweest.
Het aanwezige publiek (aardig wat mensen, maar mag zeker nog meer) werd getrakteerd op leuk honkbal en het is een kwestie van tijd voor de ploeg punten mag gaan bijschrijven. Speciaal woord van dank nog even voor Martin Hilgers die zijn eerste Paasdag deels opofferde om achter de plaat plaats te nemen.