En nu (deel 14)

Wanneer je op afstand zit kan je soms behoorlijk verrast zijn door gebeurtenissen elders. Of anders gezegd je kijkt naar een agenda voor een vergadering en denkt zo, dat is een waslijst. Dat gebeurde me toen ik de onderwerpen zag voor de jaarvergadering van Rooswijk in het tennishoofdkwartier op het  sportpark. Vooraf een rake dwarsdoorsnede van de organisatie en achteraf pijlsnel een verslag van de gebeurtenissen. Dat kon slechter en ik realiseerde me ook: ,,die gaan we missen.”

Met ‘die’ bedoel ik moeder en dochter Juffermans. Rooswijk heeft voor het werk achter de schermen een flink aantal jaren geprofiteerd van dit tweetal. Eens te meer nadat zo’n jaar of zeven geleden de beslissing viel om zich los te maken uit een financiële constructie die Rooswijk naar de afgrond zou hebben geleid. Het basiswerk om het spelen op de velden mogelijk te maken werd daarna voor een belangrijk deel door Miranda en Fabienne opgepakt. Hun afscheid, zoals voor na dit jaar aangekondigd, vang je niet zo maar op. Dank je wel is veel te schamel gezegd.  

Het lijkt bij het begin van het seizoen ook zo vanzelfsprekend. Je speelt een wedstrijd, je draait een training, het hek naar de tennisclub kan open, de kantine is er, de wc is te gebruiken, de container met Rooswijk-allerlei staat verscholen achter een aardig huisje, Hes z’n Hut. In dat huisje is de helft gevuld  met speelmateriaal, een oude koelkast , wat materiaal voor de velden, geluidsmateriaal. Buiten de vuilnisbakken, de kruiwagens en zo wat. Ja, logisch allemaal. Nee, dus niet. Er zijn mensen nodig die georganiseerd hebben en de handen uit de mouwen steken. Niet babbelen, maar doen. Zoals die twee.

Ook niet onbelangrijk in die fase waarin de kas leeg stroomde, bood De Gieteling een uitweg uit de impasse waarin Rooswijk terecht was gekomen. Er was een lijntje naar de voorzitter en er kwam goed contact met de mensen van die tennisclub. Begin maart begreep ik dat  daar een wisseling van de wacht was geweest. Rooswijk mag de vertrokken Erik IJzerman heel erg dankbaar zijn, neem dat van mij aan.

Theo Reitsma                          

Op 1 juli 2025 bestaat honk- en softbalvereniging Rooswijk tachtig jaar. In aanloop naar dit bijzondere jubileum schrijft ons ere-lid Theo Reitsma tachtig stukjes over toen, over nu, over honkbal, over softbal, over Rooswijk. Lees alle delen op onze pagina 80over80.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.