Het is in kleine kring bekend dat er hier en daar nog wel eens een honkballetje wordt gegooid. Om geoorloofd een frisse neus te halen zal ik maar zeggen. Absoluut niet op het veld. Nooit met meer dan twee en altijd op ruime afstand van elkaar. Om de beknelling waarin de sport o zo begrijpelijk alom verkeert even te ontlopen.
Loop je een rondje langs de velden in Velsen-Noord dan kan je je voorstellen dat er ook in de slagkooi van Rooswijk activiteiten kunnen zijn. Machine naar buiten, twee in de kooi, balletje, wat swings, en daarna weg. Misschien nog even een balletje gooien vanaf de heuvel of over de honkafstanden. Het lijkt op wat je uit andere sporten hoort. Niets doen vreet aan je. De tennis- en golfwereld menen al openingen te zien. ‘Ploegendiensten’, van niet meer dan twee personen tegelijk. Kantine natuurlijk dicht. Geen geanimeerde babbeltjes. Meteen naar huis. Ach, het lijkt een illusie. Misschien straks en dat heeft nog geen datum.
De slagkooi op sportpark Rooswijk ligt er vooralsnog verlaten bij. De dug-outs zijn onbereikbaar. Dat wil zeggen met schuttingtaal beklad omdat vandalen stevig huis houden. De velden lijken gemaaid, de gravelstroken behandeld, maar het onkruid baant zich al weer een weg langs het hekwerk. Maaimachines komen nu eenmaal niet tot aan de randen. Ik denk dan altijd aan Jan Hilgers die zo druk in de weer is met het steeds terugkerende werk ter bestrijding. Dat werk dat de gemeente de sportclubs heeft toegeworpen. De man die de vuilnisbakken leegt, ook zo’n vrijwilliger, ziet normaal gesproken volle bakken, nu nog niet want de activiteiten liggen stil. De kleine jarige club moet zich bewust zijn dat er bij een club veel klussen zijn en blijven. Een rekening van de terugtredende gemeente, die nog niet zo lang geleden zelf de hele accommodatie verzorgde.
Rooswijk heeft misschien een onzekere toekomst maar zeker ook een stevig verleden. Met handige en altijd bedrijvige handen. Een meester op dat vlak was Frank Rem. Hij metselde dug-outs, hij fabriceerde de slagkooi op het vroegere Rooswijk-complex. Hij maakte banken. Eerst toen er nog geen dug-outs waren voor spelers/speelsters, daarna ook voor publiek. Het was in de vorige eeuw. Op de banken zoals die op het huidige Rooswijk staan rusten acht jaar oude planken, maar het onderstel is nog uit de tijd van Velsen Noorder Rem. Hij trok later op avontuur, eerst naar Afrika, daarna naar Florida. Hij was nog niet weg of voetbalclub VVB (er was nog geen voetbalfusie met KIC) liet banken tijdens het voetbalseizoen verhuizen naar de eigen hoek. ,,Door ons gemaakt,” luidde de verdediging. Er waren mensen die dan fijntjes verwezen naar ‘de tijd van Frank Rem’. Terugbrengen dus.
Theo Reitsma
Erelid en oud-voorzitter Theo Reitsma duikt wekelijks in de geschiedenis van onze club.
