Je ziet het nu al weken. Vaders of moeders brengen hun kinderen naar de trainingen op woensdag of zondag en keren dan om. Het is omdat het protocol dat bepaalt. Brengen mag, halen eveneens maar bij de trainingen zijn de ouders niet gewenst. Gezond verstand maakt het natuurlijk mogelijk om op een groot sportcomplex van afstand de activiteiten toch redelijk te volgen. Dat gebeurt. Her en der zie je soms een enkeling. Geen paniek, dit gaat niet om samenscholing. Geen BOA nodig. Eigenlijk is het toch ook zo dat je op een veld moet zijn om het plezier van sport te begrijpen. Mee genieten met de vrolijkheid van een kind bij iets dat geweldig is.

,,Ik heb een homerun geslagen” was kortgeleden te horen bij het ophalen volgens de regels. Een jongen straalde. Een homerun! Voor de kenners: een inside-the-park tijdens een onderling partijtje als trainingsvorm bij rookie trainer Loes.

Wat is trouwens een vereniging zonder trainers, begeleiders en coaches. Rooswijk werd heus niet zo maar twee jaar achtereen in het jaarverslag van de bond als kampioen opgenomen. Het was in 2018 bij de aspiranten met trainers/coaches Anita en Eric en in 2019 met Monne en Elly bij de pupillen. Het stond toch maar even mooi in de boeken. Rooswijk in een lijst van kampioenen. Sport, zeker honkbal betekent plezier en presteren mag misschien niet altijd een must zijn maar voelt op welk niveau dan ook heel aangenaam. Succes is bovendien goed voor de uitstraling van een club.

Bekendheid genereer je ook door veel te organiseren. Rooswijk heeft door de jaren heen veelvuldig nationale jeugdselecties naar Velsen-Noord gehaald. Vorig jaar nog, op 7 juni, was het een feest een Nederlandse selectie van jonge softbalsters te zien spelen tegen een door Europa reizend Amerikaans team. Extra aardig door de aanwezigheid van de Velsense Anouk bij Oranje. Zij is de dochter van Donald Boontjes, zelf een van de helden in het tweede, en Barbara van Roon, succesvol werpster toen Rooswijk nog zelf een softbaltak had. Regen kwam met bakken uit de lucht maar vrijwel niemand wilde voortijdig vertrekken.

Evenementen buiten de gewone competitie om zijn een must. Dat wisten ze tientallen jaren geleden toen heel softballend Nederland jaarlijks het seizoen opende bij Rooswijk. Lui onderuit hangend haal je de vijfenzeventig immers niet. Rooswijk moest organiseren, mensen naar het veld lokken. En dat zal altijd zo blijven. Om de vreugde bij een prestatie te ondergaan en het plezier in honkbal en liefst ook weer in softbal te begrijpen. Nu een tijdje noodgedwongen in kleine kring maar dan graag straks weer eens flink uitpakken.

Sla een homerun, word kampioen.